FSM w problemach skórnych
Połowa lata za nami, sezon wakacyjny w pełni i dylemat ten sam jak co roku. Opalać się czy raczej usiąść w cieniu po parasolem? Korzystanie ze słońca daje sporo korzyści, lecz może wyrządzić także szkody. Z jednej strony endorfiny, energia, witamina D, relaks, a z drugiej ryzyko poparzenia, starzenia się skóry i w najgorszym przypadku choroby skóry. I co tu robić? Słowo klucz w tym przypadku to umiar, jak we wszystkim. To, jak długo i bezpiecznie możemy spędzić czas na słońcu zależy od fototypu naszej skóry. Zanim jednak położymy się plackiem na plażowym ręczniku warto poznać możliwe konsekwencje długiego opalania. Skąd bierze się brązowy kolor skóry, który często odbieramy jako piękny, zdrowy i pożądany, zwłaszcza latem? Odpowiedzialna za to jest melanina, która zbiera się pod naskórkiem w celu ochrony głębszych warstw skóry, naszych organów, włosów przed promieniowaniem UV. Melanina to pigment, od którego ilości zależy nasza karnacja. Osoby czarnoskóre mają jej najwięcej – albinosi wcale. Wyróżniamy trzy rodzaje melaniny: eumelanina – czarnobrązowe jest jej najwięcej feomelanina – kolor żółto – czerwony; neuromelanina – pigment występuje w obrębie układu nerwowego, syntezowana przez komórki nerwowe, można ją znaleźć w tęczówce oka i w nadnerczach. Melanina odpowiada także za syntezę witaminy D, chroni przed starzeniem się i oparzeniami słonecznymi. Oparzenie słoneczne to rekcja skóry na zbyt długą ekspozycję na słońcu. Najczęściej objawia się rumieniem na skórze (poparzenie I stopnia) , czasem dochodzą do tego pęcherze skórne (poparzenie II stopnia). Towarzyszy temu uczucie pieczenia, bólu lub swędzenia. Rumień na skórze wywołany jest przez promieniowanie UVB (krótki ultrafiolet). Największy odczyn pojawia się po 12–24 godzinach od ekspozycji na promieniowanie słoneczne i w ciągu 72 godzin powinien ustąpić. Jeśli do tego dojdą: ból i zawroty głowy, nudności, dreszcze, wysoka temperatura, przyspieszone tętno, a także utrata świadomości, to należy się skontaktować z lekarzem. Są to objawy udaru słonecznego, który może wystąpić przy oparzeniach. Nie zawsze zmiany skórne po opalaniu muszą być oparzeniem. Może dojść także do alergii na słońce, choć łatwo to odróżnić. W przypadku reakcji alergicznej na skórze pojawiają się krostki od słońca, wysypka, pokrzywka, czasem pęcherze i do tego dochodzi swędzenie. W rzeczywistości nie jest uczulenie na promieniowanie tylko jest to efekt zaburzeń genetycznych lub metabolicznych, wynikających z niedoborów konkretnych enzymów, które determinują wiele procesów biochemicznych organizmu. Reakcję alergiczną może wywołać także krzyżowanie innych związków zawartych np. w lekach czy kosmetykach i promieniowaniem. Z efektem oparzenia lub alergią można sobie radzić domowymi sposobami, preparatami medycznymi, ale także można skorzystać z metody FSM, czyli mikroprądów o specjalistycznych częstotliwościach. Zabieg jest bezbolesny, a nawet w tym przypadku, dzięki wilgotnym ręcznikom, przyjemny. Częstotliwości zmniejszające skutki promieniowania, obniżające poziom histaminy i stan zapalny, poprawa witalności skóry powinny sobie poradzić z oparzeniem małym i umiarkowanym. Podobnie z reakcją alergiczną na słońce, czy też z innego powodu..